اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت روان افراد داغدیده از کرونا

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت روان افراد داغدیده از کرونا در شهر تهران بود. این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و یک دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه افراد داغدیده که عضوی از خانواده خود را بر اثر بیماری کرونا در سال 1399 در شهر تهران از دست داده اند، تشکیل می دادند. تعداد 30 نفر که شرایط ورود به پژوهش را دارا بودند، به طور در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش (هر گروه 15 نفر) جایگزین کردیم. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (ghq 12) (1972) بود. برای گروه آزمایش، دوره درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش به صورت اینترنتی در طی 8 جلسه اجرا گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 و توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی lsd تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد سلامت روان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل، به طور معناداری افزایش داده است و این افزایش در مرحله پیگیری پایدار مانده است (05/0> p)، بنابراین می توان نتیجه گرفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند برای بهبود سلامت روان افراد داغدیده از کرونا به کار گرفته شود.