رابطه تاب آوری با رفتارهای پرخطر دختران نوجوان رشته های فنی مدارس مناطق جنوب غربی تهران

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه تاب آوری با رفتارهای پرخطر دخترنوجوان رشته های فنی مدارس (عادی) مناطق جنوب غربی تهران با هدف تبیین رابطه ی تاب آوری با رفتارهای پر خطر انجام شده است . این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی _ از نوع همبستگی است . جامعه آماری شامل 652 نفر دختر هنرستانی می باشد که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 242 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند . برای ارزیابی مقیاس رفتارهای پر خطر از پرسشنامه (خطر پذیری نوجوانان ایرانی iars) و سنجش مقیاس تاب آوری از پرسشنامه کانر و دیویدسون استفاده شده است . به منظور بررسی معنی دار بودن رابطه بین متغییر ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد . بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره استاندارد مشاهده شد که مدل تاب آوری پیش بینی کننده مناسبی برای رفتار پر خطر دانش آموزان نوجوان دختر است . نتایج حاکی از آن است که بین تاب آوری با رفتار پر خطر گرایش به (رانندگی با سرعت بالا ) رابطه معنا داری یافت نشد و با سایر مولفه های رفتار پر خطر (خشونت ، استعمال دخانیات ، مصرف قلیان، مصرف مواد و الکل ، گرایش به جنس مخالف ،آسیب رساندن به خود ) رابطه منفی و معناداری وجود دارد .