بررسی آسیب های اجتماعی و پیامدهای طلاق در ایران

خانواده سلول بنیادین اجتماع است و یک جامعه سالم و پیشرفته وابسته به تشکیل یک خانواده پویا و با نشاط است در چنین خانواده ای روابط گرم، صمیمی توام با استقلال و احترام متقابل است ؛یکی از موضوعاتی که در جوامع امروزی به سرعت در حال افزایش است، طلاق می باشد. عوامل گوناگونی در سطوح فرد، خانواده و جامعه به تفکیک و نیز در تعامل با یکدیگر بر رابطه بین زوجین اثر گذاشته و می تواند منجر به افزایش گرایش آن‌ها به سمت طلاق شود؛ طلاق می تواند سبب تاثیرات منفی بر روان فرزندان شود و به صورت کوتاه مدت و گاه تا نسل ها ادامه یابد و موجب تعارض و بی ثباتی در بنیان خانواده گردد و پیامدهایی چون اضطراب، افسردگی، افت تحصیلی ،شکل گیری شخصیت ضد اجتماعی و حتی زندگی مشترک ناموفق فرزندان در آینده را به همراه داشته باشد. کمبود ها، گره ها و عقدها در کنارعواملی همچون: وابستگی سمی، احساس خشم، احساس حقارت و احساس ترحم، نادیده انگاشتن استعداد ها و کشف نکردن فضای آرام ذهنی آنها و...در انتخاب ها و روابط، در هر مرحله ای از رشد تاثیر منفی خود را می گذارد. بدترین پیامد ممکن این است که انتخاب های فرد تحت تاثیر این عوامل به ویژه کمبود ها و گره ها قرار بگیرد.نحوه برخورد والدین با طلاق می تواند بر عملکرد فرزندشان در زمان حال وآینده اثر بگذارد. بدیهی است صحبت به موقع با فرزندان درباره جدایی و به اشتراک گذاری اطلاعات کافی متناسب با شرایط روانی آن ها و اعمال مدیریت رفتاری متناسب با خانواده ی تک والدی، می تواند آسیب های اجتماعی ناشی از طلاق را به حداقل برساند و کلیدهای بازسازی زندگی پس از طلاق را فراهم آورد، باید توجه داشت که روش های مورد استفاده با توجه مغایرت های فرهنگی و اجتماعی در جوامع مختلف می تواند متفاوت باشد