موانع مشارکت اجتماعی زنان در رابطه با توسعه جامعه سنتی ایران

برای توسعه هر جامعه بابد از تمام استعداد و توانایی افراد بدون در نظر گرفتن جنسیت بهره گرفت. زنان نیمی از جامعه هستند و مشارکت آنان در عرصه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و غیره یکی از شاخص های تولید کشور محسوب می شود و شرکت آنان در شغل های مختلف و کار آفرینی برای رشد و پیشرفت جامعه لازم و ضروری است. با این وجود سهم زنان ایرانی به ویژه در فعالیت اقتصادی و تصمیم گیری سیاسی اندک است و این مسئله مطرح است که چه عواملی و موانعی به استقرار و تثبیت نابرابری جنسیتی در روند توسعه کشور منجر شده است؟ در این تحقیق با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و به شیوه تحقیق کتابخانه ای بدنبال پاسخ به این سوالات هستیم که 1.با توجه به اینکه 85 درصد زنان کشور با سواد هستند چه موانعی برای مشارکت در اجتماع وجود دارد؟ 2 .چرا اشتغال زنان در مقایسه با کشورهای پیشرفته بیشتر در بخش کشاورزی و کارهای بی مزد خانه مشاهده می شود؟ 3.موانع خانوادگی وفردی به چه میزان تایین کننده ی سطح مشارکت اجتماعی زنان است؟ در پاسخ به این سوالات و بر اساس نتایج بدست آمده موانع اجتماعی مانند عوامل غلبه الگوهای سنتی در جامعه به عنوان مهم ترین مانع مشارکت اجتماعی است و البته عوامل مهم نگرشی، اجتماعی فرهنگی، مذهبی تاریخی، سازمانی و سیاست های دولت در مشارکت اجتماعی زنان تاثیر به سزایی دارند.