تعیین ارتباط بین توانایی های ادراکی – حرکتی ، توانایی های شناختی و پیشرفت تحصیلی در کودک

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین های ادراکی – حرکتی بر درمان مشکلات خواندن و نوشتن یک دانش آموز با اختلال یادگیری است که به صورت موردی انجام گرفته است. آزمودنی یک پسر 8 ساله با هوشبر 95 و در مقطع ابتدایی پایه دوم در مدرسه عادی مشغول به تحصیل می باشد. به منظور بررسی تاثیر فعالیت های ادراکی – حرکتی از مقیاس اوزرتکسی در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد و با پرسش هایی که از والدین و معلم وی بعمل آمد میزان فعالیت های ادراکی – حرکتی و میزان فعالیتهای ادراکی – حرکتی و میزان پیشرفت تحصیلی خواندن و نوشتن کودک بررسی شد.برای پی بردن به تاثیر متغیر مستقل یعنی فعالیت های ادراکی – حرکتی کودک از طرح ab استفاده شد. مدت دورة آزمایشی جمعاً 8 هفته به طول انجامید و در هفته دو جلسه و هر جلسه 45 دقیقه با آزمودنی در زمینه فعالیت های ادراکی – حرکتی به صورت فردی کار انجام شد. نتایج نشان دادند که آموزش فعالیت های فردی می تواند در بهبود مشکلات یادگیری خواندن و نوشتن دانش آموز تاثیر داشته باشد. همچنین انجام فعالیت های ویژه  ادراکی – حرکتی این نوع کودکان را بهبود بخشد.