اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر تنظیم هیجان مثبت و منفی زوجین متقاضی طلاق

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر تنظیم هیجان مثبت و منفی زوجین متقاضی طلاق انجام گرفته است. جامعه این پژوهش متشکل از همه زوجین متقاضی طلاق شهر تهران که در سال 1399 به دادگاه‌های خانواده مراجعه کرده و حداقل دو سال از زندگی مشترک آنها گذشته است، می‌باشد. برای دستیابی به گروه نمونه با روش نمونه گیری در دسترس به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای ابتدا از بین دادگاه‌های خانواده شهر تهران به صورت تصادفی ساده 2 دادگاه انتخاب شد و ازبین کسانی که تمایل به شرکت در این پژوهش را دارند، بر مبنای جدول تعداد نمونه جاکوب کوهن 34 نفر انتخاب شد. روش نمونه گیری در این پژوهش در دسترس می‌باشد. در این مرحله پرسشنامه تنظیم هیجانی گارنفسکی به عنوان پیش‌آزمون بر روی آزمودنی‌ها اجرا شد. سپس گروه آزمایشی؛ 8 جلسه مداخله آموزشی مهارت زندگی را به‌طور گروهی دریافت کردند. بعد از اتمام جلسات درمانی مجدداً ابزار پژوهش به عنوان پس‌آزمون بر روی آزمودنی‌ها اجرا شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزشمهارت‌های زندگی بر خودتنظیمی هیجانی در زوجین متقاضی طلاق موثر است.