پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی بر مبنای هوش معنوی و سلامت اجتماعی

با توجه به اهمیت خودکارآمدی تحصیلی در سیستم تعلیم و تربیت، مطالعه حاضر با هدف پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی برمبنای هوش معنوی و سلامت اجتماعی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش توصیفی مقطعی بود. جامعه مورد مطالعه تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر گچساران استان کهگیلویر بویراحمد، به تعداد 1000 نفر بودند. با کمک فرمول کوکران تعداد 280 نفر بعنوان اعضای نمونه تعیین و از طریق روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ای انتخاب گردیدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999)، سلامت اجتماعی کییز (2004) و پرسش نامه هوش معنوی کینگ استفاده شد. با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون، تجزیه و تحلیل داده ها انجام شد. برطبق نتایج بدست آمده، بین مولفه های سلامت اجتماعی و هوش معنوی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از میان مولفه های مورد بررسی، همبستگی اجتماعی، شکوفایی اجتماعی، پذیرش اجتماعی و بسط هوشیاری از قابلیت پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی برخوردار بوده و در مجموع حدود 32 درصد از متغیر وابسته را تبیین نمودند.