تحلیل جامعه شناختی رابطه بین سرمایه اجتماعی و خودکشی در ایران (1384، 1393، 1396)

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و خودکشی در ایران است، با توجه به ماهیت موضوع و مسئله تحقیق که در صدد بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و خودکشی در ایران بود. رویکرد مقتضی آن کمی است.این پژوهش از روش تحلیل آمارهای موجود با استفاده از روش کمی و تکنیک رگرسیون، آزمون هاسمن اف لیمر، ال آر از طریق از نرم افزار ایویوز و اکسل صورت گرفت. در این پژوهش،31 استان کشور ایران و دوره های زمانی 1384، 1393و 1396واحد تحلیل ما را تشکیل دادند. واحد مشاهداین پژوهش اسناد است. به همین منظور برای یافتن شواهد مرتبط با تعاریف عملیاتی به سالنامه ها و کتب رصدخانه ملی اجتماعی داده ها از مرکز آمار ایران، سالنامه آماری کشور، بخش های امور قضایی، سالنامه های آماری پزشکی قانونی، سالنامه آماری سازمان ثبت احوال و اسناد کشور اخذ شده است رجوع شده است نتایج بدست آمده از پژوهش بیانگر آن است، بین سرمایه اجتماعی و خودکشی رابطه معنا دار و معکوسی وجود دارد، به طوری که با کاهش سرمایه اجتماعی، خودکشی افزایش می یابد، همچنین یافته های پژوهش نشان داد شد 34 درصد از تغییرات ناشی خودکشی، مربوط به سرمایه اجتماعی است