ابعاد تفکر انتقادی در گروه‌های دانشجویی: مقایسه در شرایط التزام عملی به ضوابط اسلامی

هدف: دین اسلام، با هدایت انسانها به سمت ارتقاء هویت دینی از طریق اندیشیدن و تحقیق و تذکر، استقلال یک جامعه را منتج از هویت دینی و نحوه تفکر علما و اهل علم درآن جامعه دانسته است. روش: در این راستا، مطالعه حاضر به‌صورت کمی و روش علمی مقایسه‌ای به مقایسه میزان تفکر انتقادی در دانشجویان دارا و فاقد التزام علمی به ضوابط اسلامی در سال 1400 پرداخت. جامعه آماری، دانشجویان از چند دانشگاه بودند. بدین‌منظور 200 شرکت‌کننده به طور تصادفی دانشگاه‌های دارای شرایط خاص‌مذهبی و دانشگاه‌های عادی انتخاب شده و به پرسشنامه تفکر انتقادی واتسون گلاسر (با ابعاد استنباط، شناسایی، استنتاج، تعببیر و تفسیر و ارزشیابی) پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که دو گروه مورد مطالعه از نظر تفکر انتقادی تفاوت معنی‌داری نداشتند (01/0> p ،20/2 = (198و1) f). اما در زیر مولفه‌‌های شناسایی و تعببیر و تفسیر تفاوت معنی‌داری بین دو گروه وجود داشت (05/0> p و 03/ 4 = (198و1) f). 75/5 = (198و1) f). نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان دادند که دانشجویان دارای رویکرد مذهبی از توانائی شناسایی مساله و تعبیر و تفسیر آن برخوردارند و این احتمالاً می‌تواند ناشی از تربیت مذهبی و دینی خانواده و آشنایی طولانی مدت با آیات و روایات الهی باشد.