پیش‌بینی میزان اهمال کاری تحصیلی و سبک‌های حل مسئله بر اساس سبک‌های دلبستگی کودکان 7 تا 12 سال شهر کرمانشاه

هدف از انجام پژوهش حاضر پیش‌بینی میزان اهمال کاری و سبک‌های حل مسئله بر اساس سبک‌های دلبستگی کودکان می باشد. طرح پژوهش مورد نظر توصیفی و از نوع همبستگی است و در زمره تحقیقات کاربردی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کودکان 7 تا 12 سال شهر کرمانشاه تشکیل می دهند. کلیه کودکان شامل 741 نفر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران جامعه آماری 344 نفر لحاظ گردید. ابزار گردآوری داده‌ها شامل سه پرسشنامه، دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور(1987)، سبک های حل مساله (pss) کسیدی و لانگ (1999) و پرسشنامه تعلل ورزی تاکمن(1991) بودند. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از سه پرسشنامه های موجود سبک های دلبستگی، حل مساله و تعلل ورزی با استفاده از نرم افزار spss نسخه 25 در قالب دو روش توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین سبک های دلبستگی با میزان تعلل ورزی کودکان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین، بین سبک های دلبستگی با میزان سبک های حل مساله کودکان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. سبک دلبستگی می تواند تعلل ورزی کودکان با نیاز ویژه را پیش بینی کند. همچنین، سبک های دلبستگی می تواند سبک های حل مساله کودکان را پیش بینی کند. در واقع، از طریق شناسایی سبک های حل مساله کودکان می توان در راستای بهبود و افزایش خودکارآمدی آنها اقدام کرد که نتیجه آن کاهش اهمال کاری کودکان خواهد بود.