بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر اندیشه و رفتار کودکان پیش دبستانی

با تحول مبانی نظری و ماهیت علم، رویکردهای جدیدی در تعیین اهداف تربیتی و فرآیند آموزش مطرح شده است. این مقاله، یک مقاله کتابخانه ای و توصیفی است که با توجه به نظرات اندیشمندان و صاحبنظران نگاشته شده است و هدف آن، بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر اندیشه و رفتار کودکان پیش دبستانی می باشد. آموزش مهارت های زندگی درحال حاضر می تواند به عنوان یکی از اولویت های اصلی نظام تعلیم و تربیت مطرح باشد. در دوره پیش‏ دبستان، مربیان از طریق فعالیت‏های مختلف به تدریج نظم و انضباط ذهنی لازم را در کودکان ایجاد می کنند. مرحله آموزش پیش‏دبستانی، به متخصصان سنجش استعدادها و توانایی‏ های تحصیلی کودکان اجازه می‏دهد به موقع توانایی ‏ها و ناتوانایی‏ های ذهنی و میزان آمادگی کودکان را برای حضور در آموزش‏های دبستانی مورد سنجش قرار دهند و کودکانی را نیز که از این بابت نیازمند آموزش‏های جبرانی هستند، شناسایی نمایند. با رشد مهارتهای ذهنی، کودک رفته رفته آگاه‌تر می‌شود، دنیای پیرامونش را بهتر می‌شناسد و افکار، عقاید و معلوماتش ارتقاء می یابند. با توسعه مهارتهای ذهنی، زمینه ایجاد تفکر منطقی در کودک فراهم می‌شود، استدلال می‌کند، به حل مسئله می‌پردازد و تفکر خلاق و تفکر انتقادی، در او رشد می‌یابد. رشد ذهنی فرایندی است که در گذر آن مهارت های تفکر کودک گسترش می‌یابد. این فرایند شامل تشخیص، تصور، ادراک، استدلال و حل مسئله است. نتایج این مقاله نشان می دهدکه با توسعه مهارت های ذهنی، زمینه ایجاد و رشد تفکر منطقی، تفکر خلاق و تفکر انتقادی در کودک فراهم می شود. همچنین به افراد این امکان را می دهد تا انگیزه و رفتار سالم داشته و فرصت و میدان چنین رفتارهایی را نیز ایجاد نموده و زندگی بهتر و سالم تری داشته باشند. کودک در مواجهه با امور روزمره نیازمند درک کردن، تشخیص دادن، تفکر کردن و حل مسئله است. رشد ذهنی به کودک کمک می‌کند تا دنیای اطرافش را بهتر بشناسد و از اندیشیدن لذت ببرد. ارتقاء این مهارت ها بدون شک موفقیت های او را در سال های بعد در پی خواهد داشت.