مقایسه تاب آوری ، راهبردهای مقابله و ویژگی های شخصتی بین بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و افراد سالم

هدف: آرتریت روماتوئید (ra) یک بیماری مزمن است که به طور قابل توجهی عملکرد جسمی ، عاطفی و روانی فرد مبتلا را مختل می کند. تحقیقات قبلی نشان داده است که افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید با افزایش سطح اضطراب و افسردگی مشخص می شوند. هدف اصلی این مطالعه مقایسه تاب آوری ، ویژگی های شخصیتی و راهکارهای مقابله ای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و افراد سالم بود. این تحقیق یک مطالعه توصیفی از نوع علی مقایسه ای است. حجم نمونه 190 بیمار (95 بیمار و 95 فرد سالم) در دو گروه (بیمار و افراد سالم) بود. ابزار تحقیق شامل مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (cd-risc) ، پرسشنامه شخصیت neo five (فرم کوتاه) و استراتژی های مقابله با lazarus و folkman (wcq) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داده است که تفاوت معنی داری بین دو زیر گروه روان رنجوری و گشودگی تجربه بین دو گروه آرتریت روماتوئید سالم وجود دارد. تفاوت معنی داری در فرار / اجتناب وجود داشت و میانگین گروه بیمار در خرده مقیاس ها بیشتر بود. همچنین در متغیر تاب آوری تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد ، بنابراین فرضیه فرعی اول رد شد. میانگین گروه بیمار در زیر مرحله روان رنجوری کمتر و در زیر مثال گشودگی کمتر بود. سرانجام ، بین دو گروه سالم با آرتریت روماتوئید در زیر مقیاس فرار / اجتناب تفاوت معنی داری وجود داشت.