اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ام اس (ms)

هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ام اس (ms) بود. روش: روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه‌ی بیماران زن مبتلا به بیماری ام‌اس مراجعه کننده به انجمن ام‌اس و مطب‌های پزشکان متخصص مغز و اعصاب منطقه 4 تهران در بهار 1398، تشکیل داده بودند. نمونه‌ی آماری شامل 30 نفر از بیماران مبتلا به ام‌اس بودند که به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند و به پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف پاسخ دادند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش، 8 جلسه برنامه‌ی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که فرضیه‏ی پژوهش مبنی بر اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به ام اس (ms)، مورد تائید قرارگرفته است و بیماران ام‌اس گروه آزمایش نسبت به بیماران ام‌اس گروه کنترل در پس‌آزمون، به‌طور معناداری، بهزیستی روانشناختی داشتند. نتیجه‌گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی موجب افزایش بهزیستی روانشناختی در بیماران ام‌اس می‌شود.