اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر سازگاری و صمیمیت زناشویی دانشجویان متاهل

این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر سازگاری و صمیمیت زناشویی دانشجویان متاهل صورت گرفت .روش این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان متاهل رشته روانشناسی موسسه آموزش عالی سنا ساری و ادیب مازندران بود که در سال تحصیلی99-98 مشغول به تحصیل بودند روش نمونه گیری در پژوهش حاضر غیرتصادفی هدفمند بود. به این صورت که ابتدا از طریق فراخوانی تعداد 60 نفر دانشجوی متاهل داوطلب جهت شرکت در پژوهش اعلام آمادگی کردند. تعداد 20 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده به دوگروه 10 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند که پیش آزمون در ابتدای مطالعه صورت گرفت وگروه آزمایش10 جلسه آموزش دریافت کرد و بعد از مداخله نیز مجددا آزمون از دوگروه به عمل آمد. ابزار بکار رفته پرسشنامه سازگاری زناشویی لاک و والاس در سال 1959 و مقیاس صمیمیت زناشویی تامپسون و واکر (1989) بود جهت آنالیز از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد آموزش تصویر سازی ارتباطی بر .سازگاری زناشویی (001/0= p ; 548/17= f) و اندازه تاثیر آن 508/0 و بر صمیمیت زناشویی (001/0= p ; 746/758= f) و اندازه تاثیر آن 469/0 اثر معنی داری داشت.