مدل ساختاری نقش خودگردانی و عملکرد مختل و تصور از خود بر اضطراب اجتماعی با میانجی‌گری سبک‌های مقابله‌ای دانشجویان استان قم

این پژوهش باهدف ارزیابی مدل ساختاری نقش خودگردانی و عملکرد مختل و تصور از خود بر اضطراب اجتماعی با میانجی‌گری سبک‌های مقابله‌ای دانشجویان استان قم، به روش همبستگی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر استان قم بود و نمونه آماری 384 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه طرح‌واره یانگ، تصور از خود بک، هراس اجتماعی کانور، اجتناب یانگ و ریگ و جبران افراطی یانگ، بود. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss نسخه 26 برای محاسبه شاخص‌های توصیفی و همبستگی و از نرم‌افزار smart-pls نسخه 3، برای مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که مدل ساختاری رابطه بین خودگردانی و عملکرد مختل و تصور از خود، بر اضطراب اجتماعی با میانجی‌گری سبک‌های مقابله‌ای، از برازش مطلوبی برخوردار است. نتایج پژوهش حاضر می‏تواند به‌عنوان الگویی مناسب برای تدوین و طراحی برنامه‌های پیشگیری از مشکلات ناشی از اضطراب اجتماعی دانشجویان تاثیرگذار باشد.