اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر اضطراب کرونا در پرستاران

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر اضطراب کرونا در پرستاران می باشد. روش پژوهش حاصر نیمه آزمایشی بوده و جامعه آماری آن شامل 40 نفر از (20 نفر گواه و 20 نفر آزمودنی) پرستاران بیمارستان فامیلی شهرستان رشت واقع در استان گیلان در سال 1399 می باشد. نمونه گیری در پژوهش حاضر به روش در دسترس بود. برای جمع آوری اطلاعات از (پرسشنامه اضطراب کرونا (cdas) (1398)) استفاده گردید و همچنین پروتکل درمانی درمان شناختی_رفتاری (cbt) بر روی گروه آزمودنی در 9 جلسه دو ساعته بصورت گروهی اجرا گردید. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن بود که این پروتکل درمانی بر اضطراب کرونا تاثیر معنی داری دارد. از این پژوهش می توان نتیجه گرفت با این آموزش ها می توان از اضطراب به وجود آمده بر اساس این اپیدمی جلوگیری نمود، با توجه به اثرگذاری درمان شناختی – رفتاری در پرستاران و با توجه به مطالعات اندک، می توان این پروتکل درمانی را در مشاغل حساس مورد ارزیابی قرار داد.