اعتباریابی مقیاس سرمایه روانشناختی مثبت در بین کارکنان آموزش و پرورش

پژوهش حاضر با هدف اعتباریابی مقیاس سرمایه روانشناختی مثبت، در بین کارکنان نواحی ششگانه آموزش و پرورش شهر اصفهان، به مرحلۀ اجرا در آمده است. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ کارکنان ستادی نواحی ششگانه آموزش و پرورش در سال 1399 تشکیل دادند که تعداد 325 نفر آنان به روش تصادفی طبقه ای مبتنی بر سهم و بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوهن و همکاران (2000)، به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند و مقیاس سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران ( 2007)، در مورد آنان اجرا گردید. پژوهش در پایایی از ضرایب آلفای کرونباخ، و در روایی سازه از تحلیل عامل تاییدی استفاده کرد. ضرایب آلفای کرونباخ برای مقیاس سرمایه روانشناختی مثبت برابر 89/0 و برای خرده مقیاس های خوش بینی، امیدواری، تاب آوری و خود - کارآمدی به ترتیب 87/0، 83/0، 54/0، 63/0 بوده است. نتایج تحلیل عامل تاییدی گویه های مقیاس سرمایه روانشناختی نشان داد که این مقیاس دارای چهار عامل خوش بینی، امیدواری، تاب آوری و خود - کارآمدی با شاخص های برازش مطلوب می باشد. مقیاس سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران، ابزاری روا و پایا جهت ارزیابی است.