اعتبار یابی مقدماتی پرسش نامه ی همدلی تورنتو در میان گروهی از دانشجویان ایرانی

پرسشنامه ی همدلی تورنتو (اسپرنگ، مک کینن، مار و لوین ، 2009) پرسشنامه ای است که با هدف سنجش همدلی کلی، درمیان دانشجویان کانادایی ساخته شده است. هدف از تحقیق حاضر اعتبار یابی این پرسشنامه در میان دانشجویان ایرانی است. به این منظور ترجمه ی این پرسشنامه در کنار زیر مقیاس همدلی مقیاس هوش هیجانی بار-آن (1997)، مقیاس مقبول نمایی اجتماعی مارلو و کران (کران و مارلو، 1960) و مقیاس سنجش دینداری (آرین، 1377) بر روی 184 دانشجوی کارشناسی، که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده بودند، اجرا شد. تحلیل عامل تاییدی برازندگی این پرسشنامه بر روی یک عامل را تایید کرد؛ همچنین روایی ملاکی همزمان این مقیاس از طریق تایید همبستگی مثبت نمرات آن با نمرات زیر مقیاس همدلی آزمون هوش هیجانی بار-آن رضایت بخش بود. روایی همگرای این پرسشنامه از طریق تایید رابطه ی مثبت نمره های آن با نمره های مقیاس سنجش دینداری تایید شد. همچنین روایی واگرای آن نیز از طریق تایید عدم وجود رابطه ی نمرات آن با نمرات مقیاس مقبول نمایی اجتماعی تایید شد. پایایی این پرسشنامه به روش همسانی درونی رضایت بخش بود. علاوه بر این، اجرای باز آزمایی از نمونه ای دیگر متشکل از 32 دانشجو که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، پس از 55 روز نیز پایایی این پرسشنامه به روش بازآزمایی را تایید کرد. یافته های این پژوهش حاکی از این است که می توان برای سنجش همدلی از پرسشنامه ی همدلی تورنتو در میان دانشجویان ایرانی استفاده کرد.