بررسی و تبیین روابط روبنایی سطوح هستی از منظر واقع‌گرایی انتقادی و دلالت‌های آن در آموزش علوم تجربی (آرمان‌گرایی واقع‌گرا)

هدف این پژوهش بررسی و تبیین روابط روبنایی سطوح هستی از منظر واقع‌گرایی انتقادی و دلالت‌های آن در آموزش علوم تجربی است. توجه به این موضوع به دلیل، آن است که دانش‌آموزان ما در درس علوم نیاز به بصیرت و چشم‌انداز کلی به‌منظور هدایت اعمالشان هستند. در این پژوهش با بهره‌گیری از روش تحلیلی – استنتاجی، سعی نموده‌ایم به این سوال جواب دهیم که روابط روبنایی سطوح هستی دارای چه دلالت‌هایی در آموزش علوم است؟ بر اساس مفروضات هستی شناختی و معرفت‌شناختی رئالیسم انتقادی، جهان لایه مند و سطح‌بندی شده است. هفت سطح و لایه را می‌توان از هم تفکیک نمود که به ترتیب شامل سطح فیزیک، شیمی، بیولوژی، فیزیولوژی، روانشناسی، اجتماعی و هنجاری هستند. این سطوح دارای روابط زیربنایی و روبنایی هستند. زیربنا اشاره دارد به عناصر سازنده و روبنا اشاره دارد به عوامل هدایت‌کننده. تبیین این روابط به‌گونه‌ای است که روبنا زمینه عمل زیربنا را به‌شرط شناخت درست ساختارها و سازوکارهای زیربنایی فراهم می‌نماید. روبنا شامل سه سطح آخر و زیربنا شامل تمامی سطوح به‌جز هنجاری است... همین امر لزوم آرمان‌گرایی واقع‌گرا و انتقاد را ممکن می‌نماید.