مقایسه روش تدریس سخنرانی و روش تدریس مشارکتی در تدریس علوم تجربی ابتدایی

یکی از دروس مهم دوره ابتدایی، علوم تجربی است که امروزه تحولات چشم‌گیری هم در محتوا و هم در نحوه تدریس آن رخ داده است. با توجه به اهمیت کاربردی نمودن آموزش‌های علوم تجربی، متولیان تعلیم و تربیت به دنبال ارایه آموزش‌های نوین جهت کاربست و یادگیری عمیق در این درس هستند. از گذشته‌های دور تا کنون روش‌های متنوعی برای آموزش این درس به کار رفته است که هر کدام از محاسن و معایب خاصی برخوردار بوده‌اند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر دو روش تدریس سنتی و نوین در آموزش علوم‌تجربی است. روش تحقیق این مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که با استفاده از منابع کتابخانه‌ای مورد بررسی قرار‌گرفته است. یافته‌ها نشان داد روش‌ تدریس‌هایی که براساس مشارکت دانش‌آموزان طراحی گردیده‌اند نسبت به روش‌های سنتی می‌توانند یادگیری‌ عمیق‌تر و کلاسی پویا و فعال را ایجاد کنند و معلمان می‌توانند از آن برای تقویت آموزش خود و تنوع یادگیری همراه با بازی و سرگرمی در کلاس درس بهره گیرند