قدرت‌یابی چین و افول نقش رهبری آمریکا در آسیای شرقی

ظهور چین به‌عنوان یک قدرت بزرگ در عرصه نظام بین‌الملل به‌ویژه آسیا، همواره از مهم‌ترین چالش‌های امنیتی برای ایالات‌متحده آمریکا است. پکن در کنار رشد اقتصادی چندین دهه خود، به رشد نظامی نیز به‌مثابه یکی از مهم‌ترین ابزارهای قدرت نگریسته است که این امر به‌ویژه در آسیا شرقی، به‌طور بالقوه قابل‌مشاهده است. آمریکایی‌ها بودجه نظامی سنگین چین را نشانه عزم پکن به رویارویی با حضور آمریکا در آسیا شرقی و خطری بالقوه برای حضور نظامی آمریکا در حوزه اقیانوس آرام می‌دانند. در زمینه اقتصادی نیز پکن همواره در طول سه دهه گذشته، رشد قابل‌توجهی را در زمینه تولید ناخالص داخلی، میزان جذب سرمایه خارجی، سرانه درآمد ناخالص ملی که از مهم‌ترین فاکتورهای رشد اقتصادی می‌باشد، تجربه کرده است.در زمینه سیاسی یکی از موارد افزایش قدرت چین، ایفای نقش مسئولانه در محیط بین‌الملل و عملکرد مستقل این کشور به‌عنوان یک قدرت بین‌المللی است. از موارد مقابله با یک‌جانبه‌گرایی آمریکا و اتخاذ سیاست‌های مستقل، سازمان همکاری شانگهای و عضویت در گروه بریکس است. مجموع این عوامل اقتصادی، نظامی و سیاسی، باعث شده است که چین، همواره به‌عنوان جدی‌ترین تهدید ایالات‌متحده در شرق آسیا قلمداد شود. سوال پژوهش حاضر این است که به چه علت افزایش قدرت چین به‌عنوان تهدید امنیتی آمریکا در شرق آسیا قلمداد می‌گردد که با تکیه بر داده‌ها، این فرضیه متصور است که قدرت‌یابی نظامی و اقتصادی چین در شرق آسیا، تهدیدکننده منافع واشنگتن و افول نقش رهبری آمریکا می‌گردد. روش تحقیق این اثر، تحلیلی- توصیفی است و کوشش می‌شود بر مبنای شواهد کمی و کیفی، در تبیین پژوهش موردبررسی صورت گیرد.