نفس‌شناسی عرفانی در اندیشه ابن‌عربی در کتاب «الفتوحات المکیه» با تاکید بر حدوث یا قدم نفس

غواصی در دریای معارف عرفانی به ویژه علم النفس عرفانی، دست‌آوردهای شگرفی را ره‌آورد پژوهشگر می‌کند که با عنایت به توجه آنان به آموزه‌های وحیانی و نگاه شریعتمدارانه به مباحث و مشهودات عرفانی خویش، مباحث بدیعی از مباحث نفس را ارائه کرده‌اند که چه بسا بتوان گفت بسیاری از دستاوردهای خیره کننده صدرایی در مباحث نفس، ریشه در آموزه‌های عرفانی دارد. یکی از مباحث مهم و چالش‌ برانگیز نفس‌شناسی، تبیین حدوث یا قدم نفس انسانی است که با تمرکز بر آثار به جامانده از عارفان اسلامی به ویژه ابن‌عربی به عنوان پیشگام عرفان نظری، می‌توان مباحث بی‌بدیلی را از این کتب اصطیاد نمود. در این میان ابن‌عربی در کتاب «الفتوحات المکیة» وجود نفس را دوحیثی دانسته، چهره این سویی نفس را حادث به حدوث جسمانی و به تعبیر ادق، تعلق نفس به بدن را حادث دانسته و وجود آن سویی نفس را از نفخه الهی می‌داند.