بررسی مساله « شهود خداوند در رستاخیز» از نگاه علامه طباطبایی ره و توماس آکویناس

رویت خداوند در رستاخیز، یکی از مهم‌ترین اصول اعتقادی در دو دین اسلام و مسیحیت است که در قرآن کریم و کتاب مقدس آمده است. اشتراک عقیده مذکور در این دو دین، باعث شکل‌گیری مباحث تطبیقی درباره چگونگی امکان رویت و کیفیت آن شده است؛ از جمله دو چهره سرشناس عالم اسلام و مسیحیت یعنی علامه طباطبائی‎«ره» و توماس آکویناس بر پایه سازگاری وحی و عقل به تبیین عقلی و فلسفی این مسئله پرداخته‌اند. نفی دیدن جسمانی و اثبات شهود خداوند به‌عنوان هدف خلقت انسان دو ویژگی عمده مشترک در این دو دیدگاه است؛ هرچند در نحوه تبیین این شهود، تفاوت‌های اساسی وجود دارد، زیرا در فلسفۀ آکویناس، این مسئله بر اساس به کمال رسیدن قوه عقل و اراده در چارچوب رابطه صورت و ماده شرح داده می‌شود و در نگاه علامه- در چارچوب مبانی صدرایی- بر اساس رابطه علت و معلول و بازگشت معلول به علت اثبات می‌شود. مقاله حاضر دربارۀ بررسی و تطبیق این دو دیدگاه است.