تحلیل و بررسی اثبات تناسخ بر پایه گزارش‌های تجربه‌های نزدیک به مرگ و هیپنوتیزم

امروزه موضوع حیات پس از مرگ توسط فراروان‌شناسان، روان‌شناسان، روان‌پزشکان و روان‌شناسان دین از کنج کلاس‌های آموزشی نظری خارج شده و وارد آزمایشگاه‌های تجربی شده است. ایشان با اتخاذ رویکرد پسینی، استفاده از مواد خام استدلالات فلسفی و کلامی را کنار گذاشته به بررسی پدیده‌ای مانند تجربه نزدیک به مرگ و هیپنوتیزم روی آورده‌اند. نتیجه این شیوه پژوهش در مواردی این شده که ضمن اثبات بقای روح، تناسخ یا زندگی‌های متوالی نیز به اثبات رسیده است. این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه ‌ای، ادعای اثبات تناسخ بر اساس رویکرد تجربی را جمع آوری کرده و در مقام داوری، ادعاهای مطرح شده را در بوته نقد قرار داده است. با بررسی ابعاد مختلف ادعای دیدن زندگی های گذشته در حالت نزدیک به مرگ یا خلسه هیپنوتیزمی این نتیجه بدست می آید که هرچند اصل این رویکرد از نظر جامعه علمی روشی پذیرفته شده است؛ ولی امکان اثبات تناسخ بر اساس ادعای مطرح شده وجود ندارد. از این پدیده برای اثبات اصل جاودانگی بقای روح و اصالت آن می توان بهره گرفت.