درمان جراحی یک مورد فیبروسارکوما پرپیوس در یک راس نریان نژاد کرد

تومورهای ناحیه‌ی تناسلی منشا اپیتلیومی و یا مزانشیمی دارند. شایع‌ترین تومور پنیس و غلاف آن کارسینومای سلول‌های سنگفرشی (scc) است. فیبروسارکوما شامل تومورهای بدخیم فیبروبلاست‌ها و سلول‌های مزانشیمی است که به ندرت در اسب گزارش شده است. اولین گزارش فیبروسارکوما در ناحیه پرپیوس در سال 1998 و در یک راس پونی منتشر شد. در این مطالعه درمان جراحی تورم و توده بافتی در پرپیوس یک راس نریان اخته شده 5 ساله نژاد کرد با وزن 350 کیلوگرم گزارش شده است. بیمار مذکور با تورم پیش-رونده در ناحیه پرپیوس به بیمارستان دامپزشکی ارجاع داده شد. پس از معاینات بالینی، وضعیت عمومی حیوان نرمال، ضربان قلب 46 ضربه در دقیقه، تنفس 12 بار در دقیقه و درجه حرارت بدن 38 درجه سانتی گراد بود. قوام توده در ملامسه سفت و ظاهری گرد داشت. به دنبال آرام بخشی با آسپرومازین، برای القا و تداوم بیهوشی از ترکیب کتامین و زایلازین استفاده شد. برای برداشت توده به دنبال لیگاتور زدن پایه قسمت پروگزیمال تومور از پنس اماسکولاتور استفاده شد. برای مراقبت بعد از عمل از داروی پن استرپ و ضد التهاب فلونکسین مگلوماین استفاده شد. توده با ابعاد 10×11×6 سانتی‌متر، برای تشخیص نوع توده به بخش آسیب‌شناسی ارجاع داده شد. پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین و مشاهده‌ی سلول های دوکی بالغ و نابالغ فیبروبلاست در داخل رشته های کلاژن که در جهات مختلف کشیده شده‌اند و سلول‌های پلی مورف و هایپرکروماتین، نوع توده فیبروسارکوما پرپیوس تشخیص داده شد. پیگیری پس از عمل موفقیت‌آمیز بودن درمان جراحی را تایید نمود و بیمار به صورت کامل بهبود یافت.