مقایسه میزان موفقیت اسبان نژاد بومی شمالی و دره شور ایران در حمل رویان های عرب خالص ایرانی و وارداتی در برنامه انتقال رویان

امروزه صنعت پرورش اسب در دنیا و ایران به طور قابل توجهی رو به رشد است. یکی از ارکان اصلی این صنعت، تکثیر اسب‌های خالص و اصلاح نژاد آنها با هدف حفظ گونه و بهره وری اقتصادی می‌باشد. در این راستا تکنیک‌های کمک تولید مثلی ازجمله انتقال رویان و تلقیح مصنوعی می‌توانند کمک موثری به صنعت اسب نمایند. هدف از این مطالعه مقایسه توان اسب‌های نژاد دره شور و بومی شمالی ایران در نگهداری رویان های منتقل شده از اسبان نژاد عرب خالص ایرانی و وارداتی می‌باشد. بدین منظور 30 راس از بهترین مادیان‌های نژاد عرب خالص ایرانی و وارداتی و 6 راس سیلمی نژاد عرب خالص ایرانی و وارداتی به عنوان دهنده رویان و 200 راس مادیان نژاد دره شور و بومی شمالی (هرکدام 100 راس) به عنوان مادیان‌های گیرنده رویان انتخاب شدند. مادیان‌های دهنده و گیرنده از نظر فحلی همزمان شدند. دهنده‌ها با اسپرم تازه یا با روش جفت گیری طبیعی تلقیح شدند. 7 روز پس از تخمک گذاری دهنده‌ها، رحم آنها شستشو داده شد و رویان های 7 روزه پس از استحصال و ارزیابی با میکروسکوپ به رحم مادیان‌های گیرنده منتقل شدند. تشخیص آبستنی سونوگرافی در روز 14 توسط اولتراسونوگرافی رکتال انجام شد. اطلاعات در نرم افزار spss آنالیز شدند و نتایج نشان داد که درصد آبستنی مادیان‌های نژاد دره شور بالاتر از بومی شمالی بود (55 %در مقابل 40%) که مقایسه آنها با روش chi-square testsاختلاف آماری معنی دار داشتند.