چالش های سلول درمانی بر پایه سلول های اتولوگ و آلوژنیک در بیماری های اسب

برای استفاده از سلول های بنیادی در درمان بیماری های ارتوپدی و غیر ارتوپدی در اسب، ایمنی و اثر بخشی دو مسئله اصلی است که باید در نظر گرفته شود. در میان انواع سلول های بنیادی مختلف، سلول های مزانشیمی (msc) به طور گسترده ای برای اهداف درمانی در اسب مسابقه استفاده شده است. کارایی درمان می‌تواند بر اساس انتخاب بهترین منبع سلولی بر اساس ظرفیت تمایزی مرتبط، افزایش پیدا کند. بررسی رفتار سلول در شرایط آزمایشگاهی قبل از سلول درمانی و تمایز به سلول مورد نظر حائز اهمیت است. هنگامی که هدف انتخاب مناسب ترین نوع سلول برای درمان سلول های بنیادی است، انتخاب بین منابع اتولوگ در مقابل آلوژنیک ممکن است چالش برانگیز باشد و مزایا و معایب یکی نسبت به گزینه دیگر باید در نظر گرفته شود. چشم انداز استفاده فوری mscs آلوژنیک برای جامعه دامپزشکی جذاب است زیرا امکان درمان بدون از دست دادن زمان یا خطر پیشرفت بیماری فراهم می کرد. نگرانی اصلی این است که مولکول های سطحی mhc روی سلول های بنیادی مزانشیمی آلوژنیک شناخته شوند. با این حال، یک روش کشت سلولی مناسب برای از بین بردن خطر احتمالی مورد نیاز است. علیرغم نتایج امیدوار کننده در مورد ایمنی زایی mscs آلوژنیک، چندین مطالعه انجام شده در اسب پاسخ ایمنی را نشان داده است. بعضی از مطالعات واکنش های جانبی را با تزریق مجدد سلول های آلوژنیک گزارش کردند و پیشنهاد کردند که واکنش های جانبی به احتمال زیاد به دلیل شناسایی ایمنی سلول توسط گیرنده پس از قرار گرفتن در معرض مجدد تزریق است. مطابق با نتایج بالینی متناقض مربوط به ایمنی زایی mscs، نتایج تضاد نیز از نظر بیان mhc گزارش شده است که بستگی به وضعیت، منشا بافتی، نژاد، اهدا کننده و شرایط کشت آنها است. با این حال، برای بررسی ایمنی سلول های بنیادی مزانشیمی آلوژنیک در درمان بیماری ها مطالعات بیشتری لازم است. که در صورت حصول نتایج امیدوراکننده، می توان بانک mscs آلوژنیک مشتق از خون بند ناف حیوان را به طور مشابه با انسان ایجاد کرد.