بررسی ضایعات استخوان های کنجدی در اسب های باشگاه های سوارکاری

بیماری یا صدمات سیستم اسکلتی عضلانی علت عمده عملکرد ضعیف اسب­های ورزشی است. ناحیه مفصل قلمی­بندانگشتی در اسب­ها برای آسیب­های مختلف و لنگش مستعد است و التهاب استخوان کنجدی یکی از ناهنجاری­های مفصل قلمی­بندانگشتی در اسب­ها است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان لنگش در اندام­های حرکتی قدامی یا خلفی است. این تحقیق در اسب­های ارجاعی با مشکل لنگش که پس از معاینات بالینی مشکوک به عارضه در مفصل قلمی­بندانگشتی بودند انجام گرفت. و تشخیص قطعی التهاب استخوان کنجدی با معاینه ظاهری و رادیوگرافی در مفصل قلمی­بندانگشتی داده شد. بر روی 32 اسب، پس از معاینه دور و نزدیک بر روی آن­ها، ملامسه و تست خمش انجام گرفت. در این مطالعه از 32 اسب دچار التهاب استخوان کنجدی 6/15 درصد کره اسب و 75/43 درصد مادیان و 6/40 درصد نریان بودند. در معاینات انجام گرفته درجه لنگش مشخص گردید که لنگش درجه یک 25/6 درصد، لنگش درجه دو 6/90 درصد و لنگش درجه سه 12/3 درصد را به خود اختصاص داد. اندام‌های حرکتی اسب نیز مانند سایر دستگاه­های بدن همواره در معرض بیماری‌های مختلف بوده به طوری که این بیماری­ها به صورت لنگش تظاهر می­نمایند. کشش غیرمعمول منطقه مفصل قلمی­بندانگشتی موجب التهاب آن می­شود. بیشتر اسب­های مسابقه، شکاری و پرش تحت تاثیر این عارضه قرار می­گیرند. عارضه در نتیجه آسیب به اتصال رباط نگهدارنده استخوان­های کنجدی رخ می­دهد. آسیب رباط­های کنجدی پایینی ممکن است در اتصال به قسمت پایه­ای استخوان­های کنجدی اتفاق افتد. آسیب به اتصال رباط نگهدارنده باعث اصلاح و تغییر جریان خون به استخوان کنجدی می­شود. آسیب رباط­های کنجدی بالایی در محل اتصال به قسمت پایه ای استخوان کنجدی اتفاق می­افتد. میزان وقوع عارضه بیشتر در مادیان­هاست و کمتر در کره­اسب­ها رخ می­دهد. هم­چنین میزان وقوع عارضه بیشتر در اندام­های حرکتی قدامی اسب­های بالغ و در کره­اسب­ها در اندام­های حرکتی خلفی می­باشد. هم­چنین بیشتر لنگش از نوع درجه 2 مشاهده گردید. در این مقاله به تفصیل راجع به التهاب استخوان کنجدی بالایی، عوارض و علائم و روش­های پیشگیری صحبت به میان آمده­است.