بررسی اثر غشای هیالورونات-کربوکسی متیل سلولز بر آناستوموز روده ای در اسب های مبتلا به کولیک به روش متاآنالیز

هدف این مطالعه، بررسی اثر غشاهای هیالورونات-کربوکسی متیل سلولز (ha-cmc) اعمال شده بر روی آناستوموزهای روده پس از برداشتجراحی در رابطه با عوارض بعد از سلیوتومی اکتشافی بود که به دنبال کولیک در اسب ها محتمل است. این مقاله یک مطالعة مروری می باشد که پس از جستجو درپایگاه داده ی google schular، pub med، science directو بانک اطلاعات نشریات magiran تهیه گردیده و مقالات معتبر خارجی و داخلی مرتبط مطالعه شده است. طبق یافته های این پژوهش، کولیک که از دیرباز یکی از نگران کننده ترین بیماری های اسب بوده است، تحت درمان دارویی قرار گرفته و در صورت کافی نبودن، با جراحی تیمار می گردد. جراحی کولیک از طریق سلیوتومی خط میانی انجام می شود و یکی از روش های این جراحی در موارد ایجاد نکروز و عدم زنده مانی روده، برداشت جراحی و آناستوموز است. این روند، ممکن است عوارضی به دنبال داشته باشد که چسبندگی از جملة آن می باشد. چسبندگی نیز خود به اندازة کولیک اولیه چالش برانگیز و دردناک بوده و ممکن است سلیوتومی مجدد را ضرورت بخشد. به سبب امکان پایین تکرار سلیوتومی در دامپزشکی به دلایل اقتصادی و همچنین بی اثر بودن درمان، پیشگیری از چسبندگی، موثر تر به نظر می رسد. در نتیجه از نظر بالینی، این موضوع که چه گزینه هایی برای پیشگیری از چسبندگی، پیش روی دامپزشک است، حائز اهمیت می باشد. از جمله راهکارهایی که از وقوع چسبندگی ممانعت کرده و موضوع اصلی این مقاله می باشد، استفاده از غشاهای هیالورونات-کربوکسی متیل سلولز (ha-cmc)، بر موضع آناستوموز می باشد. نتایج تجربی مطالعات پیشین در مورد اثر غشای هیالورونات-کربوکسی متیل سلولز (ha-cmc) پس از آناستوموز، اغلب مثبت و گاهی منفی و بی اثر گزارش شده بود؛ در نتیجه برای دست یابی به بهترین پاسخ در مورد به کار گیری موانع چسبندگی به روش آماری دقیق تری نیاز است.درنهایت، با روش متاآنالیز نتیجه گرفته شد که استفادة محتاطانه از این غشاها که از موانع چسبندگی می باشند؛ با توجه به شرایط و عوامل مرتبط با بیمارو با در نظرگرفتن عوارض احتمالی، با توجه به مثبت بودن اثربخشی در کاهش چسبندگی، توصیه شده است.