واکسیناسیون ضد بارداری در اسب با دارو رسانی از راه دور

ایمن سازی و واکسیناسیون حیوانات به عنوان مقرون به صرفه ترین و پایدارترین روش کنترل بیماری های عفونی در دامپزشکی شناخته شده است. تا بیست سال پیش، بیشتر واکسن‌های دامپزشکی در دو دسته ی ارگانیسم‌های غیرفعال همراه شده با ادجوانت مبتنی بر روغن (oil-based adjuvant) و یا واکسن‌های زنده ضعیف فرموله می‌شدند. در بسیاری از موارد این فرمولاسیون ها چندان موثر نبودند اما امروزه کشف سیستم های انتقال ژن/آنتی ژن موجب توسعه واکسن های دامپزشکی در مصارف پیشگیرانه و درمانی شده است. برای شناسایی و انتخاب واکسن در توالی‌های ژنومی، این فرضیه مورد استفاده قرار گرفت که آنتی‌بادی‌ها نسبت به پروتئین‌های سیتوپلاسم امکان ترشح بیشتر و دسترسی راحت تری به سطوح دارند، به این ترتیب می توانند کاندید مناسبی برای واکسن ایده آل باشند. این رویکرد که به عنوان واکسن شناسی معکوس (reverse vaccinology) شناخته می شود، از چندین الگوریتم بیوانفورماتیک برای پیش بینی آنتی ژن موضعی استفاده کرده و با موفقیت برای ایمن سازی در برابر بسیاری از بیماری های دامپزشکی به کار گرفته میشود.