نگاهی به مدیریت و درمان مجرای اوراک باز در کره اسب ها

مجرای اوراک، لوله‌ای است که ادرار جنین از طریق آن وارد حفره آلانتوئیک می‌شود. به طور طبیعی مجرای اوراک در زمان تولد بسته می‌شود، اما بسته شدن ناقص مجرای اوراک رایج‌ترین ناهنجاری مجاری ادراری اسبان است.طویل بودن و پیچ‌خوردگی نسبی طناب نافی، باعث ایجاد فشار و کشش بر روی آن می‌شود. نتیجه‌ی این وضعیت، احتمال اتساع مجرای اوراک و متعاقبا عدم بسته‌ شدن آن حین تولد است. تفریق اینکه بسته نشدن مجرای اوراک، مادرزادی و به شکل یک ناهنجاری است یا به علت عفونت که آن هم باعث نشت ادرار از ناف پس از تولد می‌شود مهم است. عفونت موضعی مجرای اوراک اغلب با بیماری‌های وخیم‌تری همچون سپتی‌سمی یا عفونت موضعی دیگر محل‌ها خصوصا سیستم عضلانی-اسکلتی همراه است و ممکن است منجر به تجمع ادرار در حفره شکمی شود. از کوتریزاسیون(سوزاندن) شیمیایی ناف با فنول غلیظ، محلول بتادین 7% یا نیترات‌نقره جهت درمان مجرای اوراک باز غیرعفونی استفاده شده است. چون در اکثر موارد، مجرای اوراک به طور خودبخودی بسته می‌شود، و از طرفی این مواد سبب تحریک، خشک شدن و مستعد شدن بافت به عفونت می‌شوند، اساس این روش درمانی زیر سوال قرار گرفته‌است. همچنین در عفونت‌های موضعی، کوتریزاسیون شیمیایی منع کاربرد دارد، زیرا موجب افزایش خطر پارگی مجرای اوراک و نشت ادرار به حفره شکمی می‌شود؛ بنابرابن در غیاب عفونت آشکار به هیچ اقدام درمانی موضعی نیاز نیست و فقط می‌توان به آغشته کردن ناف به محلول 5/0% کلرهگزیدین با تکرار 4-2 بار در روز بسنده کرد. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های وسیع الطیف به صورت پروفیلاکتیک به دلیل پتانسیل ایجاد سپتی‌سمی در نوزادان انجام می‌شود. اگر پس از 7-5 روز اقدامات درمانی هیچ کاهشی در نشت ادرار مشاهده نشد و یا در معاینه سونوگرافیک ناهنجاری‌های ساختار‌ی در ناف دیده شود، جراحی اکتشافی و برداشت مجرای اوراک و عروق نافی احتمالا ضرورت می‌یابد. در موارد عفونت نیز بیشترین ترجیح، برداشت جراحی ساختار‌های باقی‌مانده ناف است خصوصا هنگامی که همزمان عفونت موضعی در سیستم عضلانی-اسکلتی موجود باشد. با وجود این که در کوتاه مدت درمان جراحی هزینه بیشتری دارد، اما موجب بهبود سریع‌تر نقیصه شده و خطر نشت ادرار به حفره‌ شکمی و نیز طول مدت درمان ضدمیکروبی کاهش می‌یابد.