بررسی میزان شیوع لپتوسپیرا در اسب های موجود در شهرستان کازرون

لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی زئونوز و با انتشار جهانی است که منبع اصلی آن جوندگان و حیوانات وحشی است که لپتوسپیراها را در ادرار خود دفع میکنند. این بیماری در حیوانات مختلف موجب تب، هموگلوبینوری، زردی، سقط جنین، ورم پستان، کاهش تولید شیر، اختلالات تولیدمثلی و مرگ میگردد، مهمترین عوارض آن در اسب چشم درد دورهای، سقط جنین و مرده زایی است. هدف از این مطالعه، بررسی فاکتورهای خطر ایجادکننده بیماری لپتوسپیروز و ارتباط آن با میزان شیوع این عفونت در اسب های شهرستان کازرون بود. بر همین اساس تعداد 200 نمونه سرمی از بین اسب های شهرستان کازرون جمع آوری گردید. سپس با آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی و با استفاده از 7نوع آنتی ژن زنده لپتوسپیرا اینتروگانس شامل: پومونا، کنیکولا، ایکتروهموراژیه، گریپوتایفوزا، هارجو، اتومنالیس وبالوم مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی حاکی از آلودگی %12نمونه های سرمی بود. عمده آلودگی مربوط به نمونه ها به اسب هایی اختصاص داشت که در محیط هایی با بستر خیس زندگی میکردند، به طوری که %89 نمونه های مثبت را شامل میشد. در بین نمونه های مثبت %58/34نمونه ها با سروتیپ کنیکولا،67/%41با گریپوتایفوزا ،34/%8با پوموناواکنش مثبت نشان دادند. از سوی دیگر، %33/34 از نمونه های مثبت به اسب هایی تعلق داشت که جوندگان به خصوص موش در محیط زندگی آنها به تعداد بسیار زیاد مشاهده شده بود. در نهایت اینکه بیشترین فراوانی نمونه های مثبت دامی در محدوده سنی 3تا 6سال قرار داشتند. به عبارتی دیگر با افزایش سن حیوانات، میزان شیوع این بیماری هم افزایش یافته است. پس با توجه به نتایج به دست آمده، افزایش سن حیوانات، زندگی در محیط هایی با بستر مرطوب و خیس، وجود سگ نگهبان آلوده در کنار اسبها و نیز وجود تعداد زیاد جوندگان در محیط را میتوان به عنوان برخی فاکتورهای خطر رخداد شیوع سرولوژیک لپتوسپیروز مورد اهمیت و تاکید قرار داد.