مدل کاربردی رفاه اسب: فاکتورهای موثر و ارزیابی

گسترش شبکه‌ی جهانی سلامت در گروی امری با عنوان «سلامت واحد» است. سلامت واحد نیز خود زیرمجموعه‌ای از چتر بزرگی به نام «رفاه واحد» است. این موضوع به این معناست که رفاه همه‌ی جانداران زمین محقق نمی‌شود تا زمانی که رفاه تک تک آن‌ها محقق گردد. علاوه بر این رفاه از عوامل در هم تنیده‌ای تشکیل شده است که تمام جنبه‌های زندگی یک جاندار (سلامت جسمی، سلامت روان، رفتار و...) را در بر می گیرد. بنابراین تلاش برای تحقق رفاه جاندارانی که ارتباط تنگاتنگی با انسان دارند، علاوه بر آثار مستقیمی که بر زندگی خود جاندار می‌گذارد؛ دارای آثاری غیر مستقیم و حتی مستقیم بر زندگی انسان هم هست. اسب‌سانان نیز به عنوان یکی از حیوانات همراه انسان، که به مقاصد مختلفی مانند ورزش، تفریح، کار و... از آن‌ها استفاده می‌شود، از این امر مستثنی نیستند. تلاش برای رفاه این دسته‌ از حیوانات، امروزه به یکی از شاخه‌های طب اسب تبدیل شده است. به گونه‌ای که اهمیت ماجرا تا حدی است که دامپزشکانی صرفا در این حوزه به فعالیت می‌پردازند و حتی مجله‌‌هایی به ارائه‌ی موردکاوی (case study) در این زمینه پرداخته‌اند. در این مقاله، با استفاده از مقاله‌ها و کتاب‌های مستخرج شده از پایگاه‌های اطلاعاتی scopus، pubmed، و google scholar مهم‌ترین مسائل رفاهی اسب‌سانان و رویکردهای قابل اجرا برای مرتفع سازی این مساله‌ها و رهیافت‌های ارزیابی وضعیت رفاهی اسب‌سانان مورد جست‌وجو و بررسی قرار گرفت. مشکلات مربوط به وضعیت نگهداری، وضعیت تغذیه، و وضعیت ورزش و کار جزء رایج‌ترین مشکلات رفاهی اسب‌سانان شناخته شدند. هم‌چنین، رهیافت‌های awin، hwap، op، و sebwat رایج‌ترین پروتکل‌های ارزیابی رفاه اسب‌سانان شناخته شدند.