ارزیابی و کمی‌سازی شکستگی‌های استرسی در اسب با استفاده از رادیوداروی 99mtc-Mdp

امروزه جهت تشخیص شکستگی‌های استخوانی در اسب، به طور معمول از تصویربرداری رادیوگرافی استفاده می‌شود. روش مذکور فاقد حساسیت بالا در این زمینه بوده و همچنین به علت حجم توده عضلانی و جثه در این گونه، امکان انجام روش‌های تشخیصی نظیر سی‌تی اسکن در این گونه امکان پذیر نمی‌باشد. با توجه به این امر، تشخیص دقیق و ارزیابی میزان شدت این نوع شکستگی‌ها و همچنین اطلاع از پیش‌آگهی آن امری حائز اهمیت می‌باشد. رادیوداروی 99mtc-mdp یک رادیوداروی تشخیصی در زمینه تشخیص بیماری‌های استخوانی می‌باشد. این رادیودارو از طریق پیوندهای شیمیایی به سطوح قرار گرفته شده در معرض بلور هیدروکسی آپاتیت استخوان و پیوندهای موجود در ساختار آن، متصل می‌شود. با استفاده از رادیوداروی مذکور می‌توان مراحل مختلف استخوان‌سازی و میزان شدت عارضه را مورد ارزیابی قرار داد. میزان جذب رادیوداروی 99mtc-mdp به طور مستقیم با میزان فعالیت بافت استخوان مرتبط بوده، به طوری که در قسمت‌های با فعالیت بالای استخوان‌سازی و یا درگیر با عارضه، می‌توان شاهد افزایش جذب آن بود. در این مطالعه، محل و شدت شکستگی‌های استرسی در تصاویر بدست‌آمده با استفاده از دوربین تصویربرداری گاما کمی‌سازی شده و در چند بیمار با هم مقایسه شده‌است. طی مقایسه تصاویر، نشان‌داده شدکه، در شکستگی‌های استرسی نسب به حیوان سالم میزان زمان مرحله عروقی و مرحله بافت نرم متفاوت می‌باشد. این تفاوت به میزانی بوده که می‌توان مسیرهای عروقی غیر طبیعی و یا خون‌رسان به عارضه را در تصاویر بدست‌آمده مشاهده کرده و سپس اقدام به ارزیابی آن کرد. همچنین میزان شدت مرحله استخوانی در اسب‌های مبتلا به شکستگی‌های استرسی نسبت به حیوان سالم بسیار بیشتر بوده، به طوری‌که می‌توان میزان شدت درگیری عارضه و همچنین ناحیه ایجاد کننده درد را با دقت بالا و به صورت کمی‌سازی شده تشخیص داد. در این روش می‌توان با دقت و حساسیت بالا، از محل ناحیه و منشا شروع ایجاد عارضه اطلاع پیدا کرده و میزان فعال بودن عارضه از نظر پیشرفت بیماری و یا توقف آن را مورد ارزیابی قرار داد. در نتیجه می‌توان به طور دقیق از پیش‌آگهی بیمار اطلاع پیدا کرده و در صورت لزوم اقدامات مناسب جهت مدیریت و درمان عارضه، نظیر: استفاده از پرتودرمانی‌ هسته‌ای را اتخاذ کرد.