بیهوشی وریدی نسبی در اسب

تحقیقات علمی نشان داده که مرگ و میر ناشی از بیهوشی عمومی در اسب ها نسبت به دام های کوچک، درصد بالاتری دارد. دو روش بیهوشی مرسوم در اسب ها یعنی بیهوشی تام وریدی (total intravenous anesthesia- tiva) و بیهوشی تام استنشاقی (total inhalation anesthesia) مطرح است که میزان تلفات در tiva 0.3% و در بیهوشی تام استنشاقی 2.9% است. علت کم خطر بودن روش tiva کمتر بودن دپرس قلبی-ریوی در این روش است. از طرفی از آن در جراحی های طولانی مدت در اسب استفاده نمیشود؛ به دلیل تجمع دارو در بدن و در نتیجه طولانی شدن زمان ریکاوری و نیز به دلیل عدم تعادل حیوان حین ریکاوری.کاهش غلظت داروی بیهوشی حین جراحی، عوارض ناشی از خوابیدن طولانی مدت اسب به پشت را کاهش داده و در نتیجه دپرس قلبی ریوی نیز کاهش میابد. اسب حیوانیست که به عوارض ناشی از خوابیدن های طولانی مدت به پشت مانند مایوپاتی و نوروپانی، حساس است و به دلیل فشار احشا روی سیاهرگ های بزرگ در حالت dorsal recumbency، بازگشت خون به قلب با مشکل رو به رو میشود که نتیجه آن کاهش برون ده قلب و کاهش تهویه ریوی است. مطالعات اخیر روش بیهوشی وریدی نسبی (partial intravenous anesthesia- piva) را به عنوان جایگزینی برای روش tiva در نظر گرفته اند. در این روش علاوه بر کاهش غلطت دارو های بیهوشی استنشاقی، از داروهای تزریقی مثل تجویز دائمی لیدوکائین، کتامین، آگونیست‌های آلفا2 (زایلازین، دتومیدین، مِدتومیدین و رامیفیدین) و مخدرها (مُرفین، بُوترفنل و متادون) استفاده میشود. گاهی برای ایجاد شلی عضلانی بیشتر نیاز است از گوایفنزین و بنزودیازپین‌ها (دیازپام و میدازولام) در ترکیب با دارو های فوق استفاده شود.استفاده توامان از داروهای بیهوشی استنشاقی و تزریقی باعث بهبود کیفیت بیهوشی و تسهیل ریکاوری دام میشود.