آموزه‌های قرآنی در ادبیات پایداری

ادبیات پایداری علیرغم قدمت مفهومی آن به گستره تاریخ بشری، بیش از هفتاد سال نیست که به عنوان یک شاخه مهم از ادبیات ملل مورد توجه قرار گرفته است. این شاخه از ادبیات به بیان باورها و سوگیری‌های شاعران و نویسندگان در ارتباط با مبارزان و فعالان عرصه مقاومت در برابر ظالمان، اشغالگران و مستبدان روزگار می‌پردازد و تلاش دارد با حمایت از مبارزان عرصه پایداری، آنان را به ادامه راهشان امیدوارتر سازد. در کشورهای اسلامی به طور اعم و در ایران به طور اخص، شاعران و نویسندگان، در توصیف ویژگی مبارزان از آیات قرآن متاثر می‌شوند و نوشته‌های آنها لبریز از آموزه های قرآنی است. این تحقیق به روش تحلیل متون، برآن است که با بررسی نمونه‌هایی از اشعار دفاع مقدس و نیز سروده های شاعرانی از کشورهای دیگر، حضور پررنگ آیات و مضامین قرآنی را در آنها نشان دهد. نتایج تحقیق نشانگر آن است که سرایندگان این اشعار، با استفاده از آرایه‌های «تضمین» ، «تلمیح» و نیز بهره گیری از مضامین قرآنی، سخنانشان را مزین به کلام الهی ساخته و این مضامین را به عنوان درس‌هایی ارزشمند از کلام الله مجید، به مخاطبان انتقال دهند.