واکاوی حرف لو با کاربرد تمنی در قرآن کریم از منظر کاربردشناسی

کاربرد‌شناسی زبان، دانشی بین رشته‌ای است که به بحث دربارة تاثیر بافت بر معنا می‌پردازد و هدف آن تامل و دقت در سازوکار رابطة ساختار یک متن برای درک درست روند تکوین معنی برای یافتن معانی نهفته در آن است. قرآن کریم از جمله متونی است که بخاطر نیاز روزافزون بشریت، مورد اقبال و توجه پژوهش‌گران در هر دوره‌ای بوده است لذا تعمق و بررسی آیات و درک معانی درست آن‌ها، نیازمند بهره‌گیری از ابزار‌های مختلف برای شناخت متن می‌باشد. با ظهور نسل پرسشگر کنونی و یافته‌های ارزشمند زبان‌شناسی، می‌توان برای شناخت فلسفة کلام وحی از تکنیک فلسفة کاربرد زبان در پاره‌گفتار‌های قرآنی استفاده نمود که این دانش از طریق توجه به بافت گفتمان و کاربرد‌شناسی به عنوان یکی از روش‌های شناخت، حاصل می‌آید. این پژوهش تلاش دارد با تکیه بر فلسفة زبان به تحلیل گفتمان قرآنی پرداخته و کاربرد حرف «لو» در معنای تمنی را با استفاده از کاربرد‌شناسی متن پی گرفته تا تاثیر کلمة «کرّه» را بر تحول معنایی «لو» بررسی نماید و به شناخت و درک ارتباط گفتمانی در این آیات دست یابد. روش پژوهش به صورت تحلیل متن بر پایة تحلیل و توصیف و تطبیق می‌باشد. نتیجة پژوهش حاکی از آن است که این پاره‌گفتار‌ها با توجه به بافت پیرامونی و قوت واژگانی و بکارگیری مناسب، خواننده را به پیام اصلی متن معطوف داشته‌اند تا این آیات به صورت غیر مستقیم شدت محال بودن آرزو را بیان نموده و منجر به تاثیر‌گذاری عمیق شوند.