مطالعه آزمایشگاهی تاثیر دانه‌بندی آبشکن متخلخل 90 درجه بر انتشار آلودگی در بسترهای درشت دانه

افزایش کیفیت منابع آب سطحی و جلوگیری از آلودگی آن‌ها که از منابع مهم آب شرب محسوب می‌شوند یکی از مسائل مهم در مدیریت منابع آب می­باشد. بنابراین محققین با مطالعات فراوان به دنبال روش‌های مختلف جهت شناخت فرآیندهای انتقال آلودگی و شناخت عوامل مختلف موثر بر آن می‌باشند. آبشکن‌های متخلخل به عنوان سازه‌هایی که در رودخانه‌ها قابل احداث می‌باشند بر جابجایی آلودگی تاثیر گذار می‌باشد. بنابراین بررسی تاثیر این سازه‌ها و همچنین ابعاد هندسی و دانه‌بندی آن‌ها در مدیریت آلودگی از اهمیت زیادی برخوردار است. آزمایش‌های این پژوهش در یک فلوم آزمایشگاهی با کانال مستطیلی به طول 12 متر و ارتفاع 80 سانتیمتر و عرض 50 سانتیمتر و شیب 0/006 با بستر به قطر متوسط 11/85 میلیمتر با ضخامت 8 سانتیمیتر و دبی 5 و 15 لیتر بر ثانیه انجام شده است. دو آبشکن متخلخل از جنس توری سنگی به ابعاد 40، 20 و 40 سانتیمتر(طول،عرض و ارتفاع) با دانه‌بندی با قطرهای باقی مانده بر روی الک 3/4 اینچ و ذرات عبوری کرده از الک 1/2 اینچ و باقی مانده بر روی الک 3/8 ، با زاویه 90 درجه در مسیر جریان قرار داده شد. همچنین از سدیم کلرید (nacl) به عنوان ماده ردیاب با تزریق آنی به جریان استفاده شد. هدایت الکتریکی با ec متر اندازه‌گیری شده و منحنی‌های رخنه بر اساس میزان غلظت مواد محلول رسم شد. میزان آلودگی فاصله‌های 3 و 9 متری از محل تزریق آلودگی اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل از مقایسه منحنی رخنه‌ با دو دانه‌بندی بدنه آبشکن نشان داد که آبشکن با بدنه ریزدانه باعث افزایش زمان ماند آلودگی، افزایش غلظت اوج آلودگی می‌شود همچنین دبی جریان کمتر زمان ماند آلودگی بیشتری نسبت به دبی جریان بیشتر می‌شود.