شبیه‌سازی و ارزیابی هیدروگراف سیل با استفاده از دو مدل گاما و اشنایدر (مطالعه موردی: حوضه آبریز قره‌سو کرمانشاه)

برآورد دبی سیلاب حوزه آبریز، بخش مهمی از مطالعات هیدرولوژی در ساماندهی رودخانه است. در این پژوهش، از مفهوم هیدروگراف واحد مصنوعی در مدل‌سازی هیدروگراف سیل، بهره گرفته شده است. دو مدل شامل هیدروگراف‌های واحد اشنایدر و گاما در شبیه‌سازی هیدروگراف سیل بکار رفته است. با استفاده از 6 سری از داده‌های بارش – رواناب ثبت شده طی بازه آماری سال‌های 1391-1398 در حوضه آبریز مورد مطالعه (قره‌سو) و با بکارگیری از روش‌های جداسازی دبی پایه و بارش مازاد به برآورد دو هیدروگراف گاما و اشنایدر پرداخته شد. جهت ارزیابی، واسنجی و صحت‌سنجی این مدل‌ها، از شاخص‌های آماری، ریشه میانگین مربعات خطا (rmse)، درصد خطای دبی اوج (pep)، درصد خطا در برآورد حجم جریان (pev)، درصد خطا در زمان رسیدن به دبی اوج petp))، ضریب نش ‌ساتکلیف nse)) و ضریب تبیین (r2) استفاده گردید. نتایج امتیاز‌دهی و رتبه‌بندی مدل‌ها نشان داد که حالت ترکیبی جداسازی دبی پایه‌ بارش مازاد روش scs –drh1 به عنوان بهترین ترکیب شناخته شده در بین داده‌های مشاهداتی و شبیه‌سازی در برآورد شکل هیدروگراف، حجم سیلاب، دبی اوج سیلاب با استفاده از مدل گاما دارا می‌باشد.