نقش توابع کرنل در افزایش دقت پیش بینی تبخیر روزانه در دو منطقه مرطوب و خشک ایران

هدف از انجام این تحقیق، بررسی وضعیت کنونی الگوی کشت شهرستان سرایان و ارائه الگوی بهینه کشت با هدف حداکثر سود‌آوری و ارائه راهکارهای مرتبط با این موضوع است. در این مطالعه، الگوی بهینه کشت در سه حالت آّبیاری کامل، اعمال30 درصد کم‌آبیاری در تمام فصل زراعی و حالت کم‌آبیاری مدیریت شده با استفاده از نرم افزار lingo در 37 حلقه چاه و 2 رشته قنات، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبق نتایج بدست آمده، بازده مدل کم آبیاری مدیریت شده 5 درصد بیشتر از مدل کم آبیاری ­30 درصدی و 5/9 درصد بیشتر از مدل آبیاری کامل­ محاسبه گردید. میزان سود‌دهی سالانه در‌سال تحقیق (سال 98-99) در حالت کم‌آبیاری مدیریت شده بالغ بر 98 میلیارد تومان بوده و در بین مدل‌های بررسی شده، دارای بیشترین سودآوری می‌باشد. در مدل کم‌آبیاری مدیریت شده، سطح زیر کشت گندم از 685 هکتار به 150 هکتار، جو از 530 به 100 هکتار، زعفران از 518 هکتار به 577 هکتار، پسته از 700 به 1137­ هکتار و سطح زیر کشت انار به میزان 200 هکتار و برابر با سطح کشت فعلی بدست آمد. همچنین محصولات پنبه و زیره از الگوی بهینه کشت حذف گردید. استفاده از این روش سبب کاهش مصرف آب از 8/20 میلیون مترمکعب در سال به 3/13 میلیون مترمکعب در سال خواهد شد و صرفه­جویی حدودا 5/7 میلیون مترمکعب در دشت ممنوعه بحرانی سرایان نقش بسیار بارزی در تعادل‌بخشی منابع آب زیرزمینی خواهد داشت. حداقل سطح زیرکشت150 هکتاری برای محصولات استراتژیکی مانند گندم و جو بدلیل نیاز شهرستان علیرغم عدم سودآوری در مدل‌های ارزیابی شده، مدنظر قرار گرفت.