تبیینی بر پیشران‌های حقوقی درتسهیل‌کنندگی وصول بهینه مطالبات آب‌بهای نواحی شهری

در سده آینده مساله انرژی بی شک از مهمترین زمینه های رشد و توسعه در رسیدن به اهداف استراتژیکی در راستای به خدمت گرفتن منابع مهم صنعتی، اقتصادی و ... می باشد. لذا وزارت نیرو به عنوان متولی صنعت زیربنایی آب کشور، با توجه به روند افزایش مصرف، اقدام به برنامه ریزی و مدیریت تولید و توزیع آب برای جلب رضایت مشترکین می باشد در این راستا نوشتار حاضر می کوشد تحلیل ظرفیت های حقوقی به منظور وصول بهینه مطالبات آب بهاء نواحی شهری را مورد مداقه قرار داده و از این رهگذر راهکارهای عملی را برای حل این مساله ارائه دهد. در این راستا تلاش پژوهش حاضر بر این است در جهت دست یابی به سازوکارهای قانونی انباشته شدن بهای قبض آب توسط مشترکین به صورت مطالبات معوق سازمان آب و فاضلاب و عدم پرداخت به موقع این بدهی ها؛ و همچنین قواعد حقوقی موثر بر آن با رویکرد تسهیل وصول مطالبات اب بهاء در نواحی شهری از منظر متخصصین امر پرداخته شود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی و به لحاظ قلمرو زمانی مقطعی حاضر (1399) بوده است. گردآوری اطلاعات موردنیاز پژوهش از طریق مطالعات دقیق کتابخانه‌ای (استفاده از اسناد و مدارک) به‌ منظور فراهم ساختن مبانی روش شناختی و در چارچوب روش کمی بر تکنیک پیمایش (مشاهده مستقیم، پرسشنامه نیمه ساخت‌یافته؛ و مصاحبه باز) استوار است. طبق نتایج شاخص های « پشتیبانی مشتریان و دیدگاه افراد جامعه » با آماره t، 8.272 ، و « سازوکارهای تسهیل کننده پرداخت » با آماره t، 6.528 به ترتیب بیش از دیگر شاخص‌ها در وصول بهینه مطالبات آب بهاء نواحی شهری تاثیرگذارتر است. بدین ترتیب، آنچه که در وضعیت وصول بهینه مطالبات آب بهاء نواحی شهری تاثیرگذار است، شامل تسهیل بخشی و پشتبانی شرکت آب وفاضلاب با مشتریان خود است. علاوه بر این، شاخص های « تبلیغات و اطلاع رسانی » با امتیاز (3.926 = t) کمترین امتیاز را کسب کرده اند. به عبارتی شاخص تبلیغات و اطلاع رسانی بر جلب توجه و ایجاد علاقه در مشتریان تاثیرگذار بوده، اما بر ایجاد تمایل در آنها و اقدام پرداخت مطالبات توسط مشتریان تاثیرگذار نبوده است. همچنین نتایج معادلات ساحتاری نشان می دهد که در بین شاخص‌های ظرفیت های قانونی وصول بهینه مطالبات آب بهاء نواحی شهری ، مقدار بار عاملی شاخص پشتیبانی و دیدگاه افراد جامعه نسبت به پرداخت به موقع (2.74) و سازوکارهای تنبیهی(2.73) بیشترین همبستگی را با شاخص وصول بهینه مطالبات آب بهاء نواحی شهری دارد.