بررسی اثر دوره‌های مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام برنج

آب اولین و اساسی ترین عامل محدود کننده ی تولید محصولات کشاورزی است و کمبود آن به بحران قرن حاضر مرسوم شده است. از این رو به منظور بررسی اثر رژیم های آبیاری بر ارقام مختلف برنج، پژوهشی در سال 1394 در شهرستان مرودشت، استان فارس به صورت آزمایش اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد، که در آن اثر دورهای مختلف آبیاری (غرقاب دائم، 2، 4، 6 و 8 روزه)، به عنوان کرت اصلی و ارقام (چمپای قصرالدشتی، لنجانی، فجر و شفق)، به عنوان کرت فرعی در 3 تکراردرنظرگرفته شد. نتایج نشان داد دورهای مختلف آبیاری بر همه ی صفات، ارقام و اثر متقابل آنها بر اکثر صفات مورد ارزیابی ، تاثیر معنی داری داشتند. با افزایش دور آبیاری تعداد علف های هرز افزایش یافت که در شرایط غرقاب دائم علف هرز خانواده سوروف و در آبیاری تناوبی خانواده جگن ها رشد بیشتری نشان دادند. نتایج حاکی از آن بود که که در اکثر صفات مربوط به اجزای عملکرد بین آبیاری غرقاب دائم و دورهای 2، 4 و 6 روزه اختلاف معنی دار نبود و در این صفات رقم چمپای قصرالدشتی و لنجانی بیشترین عملکرد را داشتند. بیشترین عملکرد دانه در رقم قصرالدشتی (5448 کیلوگرم در هکتار ) و شرایط غرقاب دائم( 5268 کیلوگرم در هکتار) که با آبیاری 2 و 4 روزه با کاهش 39.5 درصدی آب مصرفی اختلاف حدود 500 کیلو گرمی در هکتار داشت.اثر متقابل دور آبیاری و رقم نشان داد ارقام قصرالدشتی و لنجانی در دور 4 و 6 روزه و ارقام فجر و شفق در غرقاب دائم و 2 روزه بیشترین عملکرد را داشتند. دورآبیاری 2 و 4 روزه بیشترین و غرقاب دائم و ده روزه کمترین میزان بهره وری آب را داشتند. لذا با توجه به نتایج حاصله در منطقه مورد مطالعه در شرایط کم آبی، ارقام قصرالدشتی و لنجانی مقاوم تر شناخته شده وجهت مدیریت بهینه آب نظر به افزایش بهره وری در آبیاری با دورهای 4 و 6 روزه توصیه می شود.