ارزیابی پیوند آب، غذا و انرژی در سامانه‌های تامین و توزیع آب کشاورزی (مطالعه موردی: شبکه آبیاری رودشت)

بهبود عملکرد سامانه‌های تامین و توزیع آب کشاورزی برای تولید حداکثر مواد غذایی از واحد حجم آب با در نظر گرفتن انرژی مصرفی می‌تواند در تامین اهداف آتی بخش کشاورزی، اقدام موثری باشد. علیرغم مطالعات محدود در مورد پیوند آب-غذا-انرژی سامانه‌های تامین و توزیع آب کشاورزی، ضرورت کاربرد آن در شبکه‌ها و ظرفیت‌سازی و افزایش آگاهی در این خصوص مورد تاکید محققین و سازمان‌های بین‌المللی قرار گرفته است و ضرورت تعریف شاخص‌های مناسب برای پیوند مطرح شده است. از این رو هدف اصلی تحقیق حاضر، ارائه شاخص ترکیبی برای تجزیه و تحلیل پیوند آب، غذا و انرژی سامانه‌های تامین و توزیع آب کشاورزی و انجام ارزیابی کمی عملکرد آنها است. در این مطالعه، شاخص‌هایی با در نظر گرفتن مصرف آب و انرژی، بهره‌وری و بهره‌وری اقتصادی آب، غذا و انرژی استفاده شده است. به علاوه در این پژوهش، شاخص پیوند آب-غذا-انرژی به جهت ارزیابی عملکرد سامانه‌ تامین و توزیع آب کشاورزی در شبکه آبیاری رودشت اصفهان در شرایط جریان نرمال و کم آبی پیشنهاد شد. این مطالعه نشان داد که شاخص پیوند آب-غذا-انرژی محاسبه شده مرتبط با دبی‌های ورودی مختلف به شبکه دارای امتیازاتی از 14/46 تا 89/59 است. هم‌چنین تجزیه و تحلیل پیوند آب-غذا-انرژی شبکه آبیاری رودشت در شرایط نرمال نشان داد که به طور متوسط در حدود 5/2 میلیون متر مکعب آب در طول دوره مطالعاتی 53 روزه به آبگیرهای واحد زراعی تحویل داده شده است. علاوه بر این، نزدیک به 8 میلیون متر مکعب نیز در این شبکه از منابع آب زیرزمینی برداشت می‌شود. و میزان انرژی مصرفی به ازای برداشت این حجم آب به طور متوسط درحدود kwh 617 است. براساس نتایج این مطالعه، می‌توان اظهار داشت که کاربرد رویکرد پیوند آب-غذا-انرژی در ارزیابی عملکرد سامانه‌های تامین و توزیع آب کشاورزی ضروری است.