بررسی مقادیر شوری و کلر در آبخوان دشت قاین با استفاده از روش‌های زمین آمار

آب‌های زیرزمینی منابع ارزشمندی هستند که در سراسر جهان به صورت آبخوان‌های محلی گسترش یافته‌اند. امروزه رشد جمعیت و در پی آن بهره‌برداری بیش‌ از حد از منابع آب زیرزمینی و از طرفی آلوده شدن آن‌ها به سبب فعالیت‌های گوناگون زیستی و کشاورزی بشر، باعث به صدا درآمدن زنگ خطر بحران آب شده است. بنابراین با توجه به اهمیت منابع آب به ویژه منابع آب زیرزمینی، اعمال روش‌های مدیریتی مناسب در زمینه‌های کمی و کیفی به خوبی قابل درک است. تهیه نقشه‌های به موقع تغییرات ویژگی‌های شیمیایی آب‌های زیرزمینی می تواند گام مهمی در بهره‌برداری صحیح از منابع آب باشد. در پژوهش حاضر نیز با استفاده از داده‌های 25 حلقه چاه به ارزیابی روش‌های مختلف درونیابی در پهنه‌بندی و ارزیابی مکانی دو پارامتر شوری و کلر در آبخوان دشت قاین در استان خراسان جنوبی و همچنین ارزیابی تغییرات زمانی آن طی سال‌های 1388 تا 1398 پرداخته شده است. نتایج حاصل از مقایسه این روش‌ها نشان داد روش idw با کمترین میزان خطا، مناسب‌ترین روش برای میانیابی در پژوهش حاضر است. همچنین با مقایسه نقشه‌های پهنه‌بندی idw در سال 1388 و 1398 مشخص شد؛ میزان غلظت کلر در منطقه مورد پژوهش در قسمت مرکزی و شمال شرقی آبخوان و میزان شوری در مرکز، شمال و شمال‌شرق آبخوان افزایش یافته است.