انتخاب مناسب‌ترین روش محاسبه تبخیر و تعرق مرجع برای حوضه آبریز قلعه چای

تبخیر و تعرق مرجع مهم‌ترین فرایند در چرخه هیدرولوژی است که برآورد صحیح آن در برنامه‌ریزی و مدیریت منابع آب و دستیابی به توسعه پایدار نقش بسزایی دارد. در این راستا روش‌های متعددی برای تخمین تبخیر و تعرق مرجع ارائه شده است. انتخاب روش مناسب برآورد، یکی از مشکلات تصمیم‌گیری راجع به این موضوع است. در این پژوهش برای انتخاب مناسب‌ترین روش محاسبه تبخیر و تعرق مرجع حوضه قلعه‌چای به مقایسه عملکرد شش معادله پنمن-مانتیث-فائو، هارگریوز، هارگریوز-سامانی، جسن هیز اصلاح شده، بلانی کریدل و پریستلی تیلور پرداخته شد. برای شناسایی بهترین معادله تبخیر و تعرق مرجع، میزان تطابق بین مقادیر اندازه‌گیری شده از تشتک تبخیر و برآورد شده به روش‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. عملکرد معادلات تبخیر و تعرق مرجع با آماره‌های ضریب تبیین (r2) و ضریب کارایی مدل (nash) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که معادله پنمن-مانتیث-فائو (r2=0.91 و nash=0.78) و بلانی کریدل (r2=0.96 و nash=0.18) به ترتیب بیشترین و کمترین دقت را در برآورد تبخیر و تعرق مرجع داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد که در صورت کمبود آمار موردنیاز برای به‌کارگیری در معادله پنمن-مانتیث-فائو، می‌توان از معادله نسبتاً ساده­تر هارگریوز- سامانی با دقت مناسب برای برآورد تبخیر و تعرق مرجع در حوضه استفاده کرد.