تعیین حساسیت هیدرولیکی سازه‌های کنترل جریان در شرایط بهره‌برداری (مطالعه موردی: بخشی از شبکه آبیاری مغان)

از جمله روش‌های جدید برای رفتارسنجی جریان در شرایط بهره برداری شبکه های آبیاری، تحلیل حساسیت سازه‌های کنترل‌کننده جریان است. با استفاده از این شاخص‌ها، می‌‌توان روش‌‌های مختلف بهره‌برداری از شبکه‌های آبیاری را مورد تحلیل و بررسی قرار داد، سپس سازه‌های حساس را تعیین کرد تا کنترل و بازرسی بیشتری برا آن‌ها صورت‌‌گیرد. علاوه بر این، شناسایی چنین سازه‌هایی در تعیین اولویت اصلی پروژه‌های بهسازی و بازسازی شبکه نقش بسزایی دارد. در این پژوهش، حساسیت سازه‌های آبگیر و تنظیم‌کننده جریان در طول 3 کیلومتر از کانال n واقع بر شبکه آبیاری مغان در شرایط حداکثر دبی بهره‌برداری مورد اندازه‌گیری و بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد حساسیت آبگیرهای مختلف در طول کانال متفاوت است. به طوری که بالاترین حساسیت را دو آبگیر 7l و8l به ترتیب با شاخص حساسیت برابر با m^(-1) 08/2 و m^(-1) 38/2 دارند، بقیه آبگیرها دارای حساسیت نرمال و پایینی بودند. همچنین طبق نتایج به دست آمده مشخص شد که سازه‌های تنظیم‌کننده واقع بر کانال n از حساسیت پایینی برخوردارند.