امنیت غذایی خانوارهای روستایی استان البرز

چکیدهتامین امنیت غذایی برای انسان که هدف اصلی توسعه و تعالی است از اهمیت فراوانی برخوردار است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی وضعیت امنیت غذایی خانوارهای روستایی استان البرز انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی بوده که با روش پیمایش انجام شده است. جامعه آماری عبارت است از کلیه خانوارهای روستایی استان البرز (66,998 n=) که 169 خانوار با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه های تربیت مدرس و تهران بررسی و اصلاح گردید. جهت تعیین پایایی ابزار تحقیق، 30 پرسشنامه در بین جامعه آماری توزیع و ضریب آلفای کرونباخ کل 74/0 به دست آمد. نتایج بررسی وضعیت امنیت غذایی نشان داد، 1/49 درصد خانوارها در امنیت غذایی کامل ، 2/43 درصد در نا امنی غذایی در سطح کم، 3/5 درصد در نا امنی غذایی متوسط و 4/2 درصد در ناامنی غذایی شدید بودند. همچنین نتایج نشان داد که، بین دسترسی و پایداری غذا در مناطق روستایی استان البرز تفاوت معنی داری در سطح 01/0 وجود دارد بنابراین، دسترسی و پایداری خانوارهای ساوجبلاغ و نظرآباد بالاتر از خانوارهای طالقان و کرج بود