کنکاشی در امکان تجاری سازی تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی

برای کشاورزان ایرانی که مالک زمین های خرد مساحت هستند ، سرمایه گذاری در حوزه پژوهش مقرون به صرفه نیست. بنگاه های خصوصی پژوهش کشاورزی نمی توانند دانش استخراجی خود را به کاربران بفروشند. محصولات تولیدی تحقیقی کشاورزی با حفظ حق انحصاری تولید قابل عرضه در بازار است. انتفاع تحقیقات کشاورزی دولتی از ترویج دانش پژوهشی تابعی از میزان گسترش کاربری دانش تولیدی است. بازدهی بخش کشاورزی در سده گذشته کمتر از بخش تجارت و صنعت بوده است و باعث بروز گسست طبقات اجتماعی در جامعه می شود. ورود به بازار تجارت جهانی موجب التزام دولت ها به عدم تخصیص یارانه به بخش های مختلف اقتصادی از جمله کشاورزی بود. و دولت ها بهترین روش حمایت از بخش کشاورزی را همسو با رعایت ضوابط بازار تجارت جهانی، تحقیقات و ترویج کشاورزی می دانند.

Exploring the possibility of commercializing agricultural research and natural resources

For Iranian farmers who own small plots of land, investing in research is not cost effective. Private agricultural research firms cannot sell their extractive knowledge to customers or users. Agricultural research products with preservation of the exclusive right of production, would be profitable in the market. Profit of state agricultural research from the promotion of research knowledge is depended on function of the extent amount of using farmers. The efficiency of the agricultural section in the last century has been less than the trade and industry sector. And causes the rupture of social classes in society. Entering the world trade market obliged governments not to allocate subsidies to various economic sections, including agriculture. And governments consider the best way to support the agricultural section which being in line with global trade market standards, agricultural research and extension.