بررسی تغییرات هورمونی با بکاربردن نانوکودها بر روی عمکرد چغندر قند

در راستای بررسی اثر نانو کلات‌های ماکرو، میکرو و کودهای شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند، آزمایشی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 10 تیمار و 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب در سال 1394 اجرا شد. تیمارها شامل 100 درصد کود شیمیایی توصیه شده به عنوان شاهد (t1)، نانو کلات npk (t2)، نانو کلات میکرو کامل (t3)، نانو کلات npk + نانو کلات میکرو کامل (t4)، نانو کلات npk + 50 درصد کود شیمیایی (t5)، نانو کلات میکرو کامل + 50 درصد کود شیمیایی (t6)، نانو کلات npk + نانوکلات میکرو کامل + 50 درصد کود شیمیایی (t7)، نانو کلات آهن + نانوکلات روی (t8)، نانو کلات آهن + نانوکلات روی + نانو کلات npk (t9) و نانوکلات آهن + نانوکلات روی + 50 درصد کود شیمیایی (t10) می‌باشد. نتایج نشان داد که بیشترین درصد قند ناخالص و درصد قند خالص، با کاربرد نانو کلات npk + نانوکلات میکرو کامل + 50 درصد کود شیمیایی (t7) بدست آمد.کاربرد 100 درصد کود شیمیایی به افزایش میزان نیتروژن مضره ،پتاسیم و قند ملاس منجر شد . مقدار هورمون‌های اکسین، آبسزیک اسید و جیبرلین بطور معنی‌داری تحت تاثیر تیمارهای کودی در سطح احتمال یک درصد قرار گرفت. بیشترین مقدار هورمون اکسین (370 نانو گرم بر گرم وزن‌تر) با کاربرد نانوکلات آهن + نانوکلات روی + 50 درصد کود شیمیایی (t10) بدون اختلاف معنی‌دار با تیمارهای t4 (نانو کلات npk + نانوکلات میکرو کامل) و t7 (نانو کلات npk + نانوکلات میکرو کامل + 50 درصد کود شیمیایی) و t8 (نانوکلات آهن + نانوکلات روی) مشاهده شد. کمترین مقدار این هورمون نیز در تیمار کاربرد 100 درصد کود شیمیایی (t1) بدست آمد (شکل 1). تغییرات مقدار هورمون آبسزیک اسید در پاسخ به تیمارهای کودی متفاوت از اکسین بود و بیشترین مقدار (353 نانو گرم بر گرم وزن‌تر) این هورمون در تیمار t5 (نانو کلات npk + 50 درصد کود شیمیایی) مشاهده گردید. همچنین کمترین میزان هورمون آبسزیک اسید (324 نانو گرم بر گرم وزن‌تر) نیز با کاربرد نانوکلات آهن + نانوکلات روی + نانو کلات npk (t9) بدون اختلاف معنی‌دار با t7 (نانو کلات npk + نانوکلات میکرو کامل + 50 درصد کود شیمیایی) بدست آمد (شکل 2). مقادیر هورمون جیبرلین نیز به تیمارهای کودی همانند هورمون اکسین پاسخ نشان داد و بیشترین (3/184 نانو گرم بر گرم وزن‌تر) و کمترین (126 نانو گرم بر گرم وزن‌تر) مقدار این هورمون به ترتیب در تیمارهای نانوکلات آهن + نانوکلات روی + 50 درصد کود شیمیایی (t10) و کاربرد 100 درصد کود شیمیایی (t1) مشاهده گردید .

Effect of Phytohormonic Changes on Sugar Percentage in Sugar Beet with Application of Nano-Fertilizers

The result of phytohormonal changes on the percentage of sugar in sugar beet with the use ofnanofertilizersAbstractIn order to investigate the effect of macro and micro nano-chelates and cehmical fertilizer on quantitative and qualitative yield of sugar beet, an experiment was conducted based on randomized complete block design with 10 treatments and 3 replications at the Agricultural and Natural Resources Research Station of Miandoab in 2015. The treatments consisted of 100% recommended fertilizer as control (T1), NPK nano-chelate (T2), micro-elements nano-chelate (T3) , NPK nano-chelate + micro-elements nano-chelate (T4), NPK nano-chelate + 50% chemical fertilizer (T5), micro-elements nano-chelate + 50% chemical fertilizer (T6), NPK nano-chelate + micro-elements nano-chelate + 50% chemical fertilizer (T7), iron nano-chelate + zinc nano-chelate (T8), iron nano-chelate + zinc nano-chelate + NPK nano-chelate (T9) and iron nano-chelate + zinc nano-chelate + 50% chemical fertilizer (T10). The results showed that fertilizer treatments had no significant effect on canopy temperature, length and number of leaves and green cover percentage. The highest root yield, sugar content, net nitrogen content, pure sugar content, sugar yield, and white sugar yield were obtained using NPK nano-chelate + micro-elements nano-chelate + 50% chemical fertilizer (T7). the amount of The hormones auxin, abscisic acid and gibberellin were significantly affected by fertilizertreatments at the level of 1% probability auxin hormone (370 nanograms per gram of body weight)using iron nanoclate + nanoclate zinc + 50% chemical fertilizer(T10) (no significant difference with T4 treatmentsNPK nanoclate + complete micro nanoclate (and T7) NPK nanoclate + micro nanoclateComplete + 50% chemical fertilizer (and T8) iron nanoclate + zinc nanoclate were observed. The lowest amount of this hormone was also used in the treatment. 100% of chemical fertilizer (T1 (obtained) Figure 1 (. Changes in the amount of abscisic hormone in response to fertilizer treatments other thanIt was auxin and the highest amount was 353 nanograms per gram of body weight (this hormone in T5 treatment (NPK nano-chelate + 50% chemical fertilizer )seen.Also the lowest amount of abscisic acid hormone (324 nanograms per gram of body weight) also with the use of iron nanoclate + nanoclate Zinc + NPK nanoclate (T9) no significant difference with( T7) (Figure 2). Gibberellin levels also responded to fertilizer treatments such as auxin, and the maximum was 184.3 nano. G / g heavier (and lowest) 126 nm g / g (the amount of this hormone in iron nanocholate + zinc nanolate treatments, respectively) (T10) and application of 100% of chemical fertilizer (T1) was observed.