مدیریت تلفیقی غیرشیمیایی قیاق (sorghum halepense l.) بر اساس کاربرد شعله افکن و زمان برداشت چین در مزارع یونجه مستقر (medicago sativa)

جهت بررسی و ارزیابی روش فیزیکی کاربرد شعله افکن و روش زراعی زمان برداشت چین اول در مدیریت غیر شیمیایی علف هرز قیاق در مزارع یونجه مستقر و تاثیر آن در چین های بعدی، این آزمایش در مزرعه یونجه دو ساله مستقر آلوده به این علف هرز واقع در کیلومتر 7 جاده همدان-تهران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار به همراه شاهد در سال زراعی 1399 به اجراء درآمد. تیمارهای طرح شامل سوزاندن قبل از شروع رشدی چین اول در بهار توسط شعله افکن و زمان های برداشت چین اول بصورت 20%، 30% و 40% گلدهی مزرعه و نیز تلفیق زمان های برداشت همراه با روش سوزاندن ابتدای فصل و شاهد (وجین و عدم وجین علف های هرز) بودند. پس از20، 30 و 40 درصد گلدهی در چین اول، نمونه برداری جهت تعیین وزن خشک یونجه و تراکم و وزن خشک علف های هرز با کوادرات ثابت 50 × 50 متر مربع یونجه صورت گرفت، همچنین در دو چین بعدی نمونه برداری در زمان استاندارد 50% گلدهی مزرعه بر روی تمام صفات بیان شده صورت گرفت. نتایج بر روی تمام صفات ارزیابی شده برای قیاق (تراکم و ماده خشک) و یونجه (ماده خشک) نشان داد که اعمال همه تیمارها اثر معنی داری بر صفات مذکور دارند. اعمال روش سوزاندن توانست تراکم و وزن خشک قیاق را بطور چشمگیری کاهش دهد و اثرات مثبت آن برافزایش عملکرد یونجه در چین های بعدی نیز موثر باشد و با توجه به اینکه از این طریق، خسارتی بر محصول وارد نشد، فلذا یکی از روشهای قابل استفاده بصورت عملی برای زارعین یونجه، معرفی و توصیه می شود.